Rozdział 12 ;)

Rozdział 12

 *Oczami Alice*

-To jak? Chyba musicie przystać na naszą propozycje.- powiedział, śmiejąc się Niall. Jestem pewna, że zrobili to specjalnie. Cwaniaki jedne, ale nie ma mowy. Ja nie będę spać w jednym łóżku z Harrym

-A nie macie może jakiegoś materaca czy coś.?- zapytałam z nadzieją. Spojrzeli się na siebie i razem odpowiedzieli, że nic nie mają. Pójdę spać do salonu, no trudno.

-To ja idę spać na kanapę.- oznajmiłam

-Okej jak chcesz, ale długo nie wytrzymasz- powiedział przez śmiech Hazza i poszedł do swojego pokoju.

-Sophie, a ty co masz zamiar ze sobą zrobić.? Bo chyba nie masz wyjścia…- powiedział Niall szczerząc się.

-Ach, no dobra niech ci będzie. Ale śpimy po 2 różnych stronach.- powiedziała z wzrokiem zabójcy. Poszli do pokoju blondyna. Ja zostałam sama, wzięłam moje rzeczy i zaniosłam do salonu. Jako, że przyjaciółka zdążyła przebrać się pierwsza to teraz ja miałam swoją kolej. Wzięłam moją pidżamę i ruszyłam do łazienki. Po ogólnym ogarnięciu się poszłam do salonu. Zobaczyłam, że czeka na mnie już tam pościel i poduszka. Stwierdziłam, że i tak nie mam co robić, więc położyłam się już spać. Leżałam tak chwile i wierciłam się. Sophie miała rację, tu jest strasznie niewygodnie. Po prostu nie da się wyleżeć ani minuty. Ja tu nie wytrzymam, a tym bardziej nie zasnę. Chyba nie pozostaje mi nic innego jak pójście spać do pokoju Harry’ego. Tylko głupio mi trochę teraz, bo miał rację i znowu wyjdę na idiotkę. Ale nie mam wyjścia. Dobra idę, co mi szkodzi. Wzięłam torbę i poszłam w stronę pokoju chłopaka. Zapukałam lekko. Od razu usłyszałam jego głos ”Wejdź”.

-Amm… Hej Harry, mogę wejść.?- zapytałam niepewnie

- Jasne wchodź! I co, mówiłem, że i tak przyjdziesz.- spojrzał na mnie miną zwycięzcy.

- No tak miałeś rację… znowu. Tylko spróbuj się do mnie zbliżyć w nocy, to pożałujesz.- powiedziałam śmiejąc się i grożąc mu palcem.

-Grozisz mi ślicznotko?

-Jeśli coś przeskrobiesz, to tak, brzydalku.- powiedziałam to i wytknęłam mu język.

 -Oj Alice, nie wejdziesz.?  Czemu stoisz w progu.?-

-A nie wiem tak jakoś. Zagadałeś mnie.- powiedziałam i weszłam w głąb pokoju.  Zabrałam ze sobą torbę i położyłam na półce. Musiałam się jeszcze wrócić po pościel, bo jej nie dałam rady zabrać. Chłopak przyglądał się każdemu ruchowi jaki wykonywałam. Nie ukrywam… peszyło mnie to… Zeszłam po pościel i znowu wróciłam do pokoju lokowatego. Chłopak leżał już w łóżku i się do mnie uśmiechał. Mimo wszystko, trochę się obawiam spać z nim w jednym łóżku, ale no trudno nie mam wyjścia. Położyłam się najdalej jak mogłam od niego i przykryłam moją kołdrą.

-I co tutaj wygodniej niż tam?- zapytał odwracając się w moją stronę

-Zdecydowanie wygodniej, lecz nie ukrywam, że w moim teraz zalanym pokoju też było bardzo wygodnie.- odgryzłam się

-No jaka szkoda, że się zalał. No, ale jak widać rury nie wytrzymały…

- Oj coś nie umiesz kłamać ,ci powiem… Ciekawe, dlaczego akurat to nasz pokój się zalał i to tylko wy nie byliście pijani oraz co robiliście pod naszą łazienką?- zapytałam stanowczo

 -Amm… Ale to nie my.!- próbował się bronić Harry

 -Tak jasne już w to wierzę… Harry rusz dupę i zgaś światło.!

 -Nie ja już śpię! Ty zgaś światło.- powiedział Harry i się nakrył kołdrą. O nie tak nie będzie niech wstanie i zgasi światło. Zaczęłam po cichu się do niego przybliżać i zepchnęłam go z łóżka.

-Aaau!- wykrzyczał lokers.

-O, chyba już nie śpisz.- powiedziałam, śmiejąc się triumfalnie.

-To jest nie fair… - odrzekł zrezygnowany i poszedł zgasić światło.

-No widzisz? Można? Można.- powiedziałam z wrednym uśmieszkiem.

-Wiesz Alice, nie wiem jaki facet z tobą wytrzyma…

-Niedawno deklarowałeś się, że ty.

-Jeśli tylko zechcesz…

-Harry proszę, na razie o tym nie rozmawiajmy. Muszę to jeszcze przemyśleć.

-Rozumiem. Będę cierpliwie czekał.- powiedziawszy to, ruszył w stronę łóżka, by za chwilę rzucić się na nie. Najpierw leżał plecami do mnie, ale po pewnym czasie odwrócił swoją twarz w stronę mojej i patrzył mi w oczy.

-Czemu mi się tak przyglądasz? Mam coś na twarzy?- zapytałam.

-Tak… piękną urodę.

-Prosiłam cię o coś.

-Wiem, ale nie mogę się powstrzymać. Nie moja wina, że tak na mnie działasz.

-Czy buziak w policzek załatwi sprawę i przez jakiś czas nie będziesz mi prawił komplementów?- zadałam pytanie z nadzieją w głosie.

-No nie wiem, nie wiem.

-Dobra, załapałam.- kończąc to zdanie, pochyliłam się nad nim i złożyłam na jego ustach soczystego buziaka.- Dobranoc.- szepnęłam i odwróciłam się od niego. Nie wiem czemu to zrobiłam (pocałowałam go). Miałam… ochotę?

*Oczami Sophie*

-Rozgość się.- powiedział Niall w moim kierunku.

-Dzięki.- powiedziałam, posyłając w jego kierunku nieśmiały uśmiech. Czułam się trochę nieswojo. To prawda, że już raz spałam obok niego, w tym samym łóżku, ale… nieświadomie.

-Coś się stało?- zapytał troskliwie.

-Nie nic…chyba już się położę.

-Wiesz, ja też już jestem zmęczony.- powiedział i wsunął się pod kołdrę.

-Myślisz, że jedna nam wystarczy?

-Chyba tak. W razie czego, zabiorę kołdrę któremuś z chłopaków.- powiedział, ukazując rządek swoich białych ząbków.

-Eh, ok.- powiedziałam i ułożyłam się obok niego.- Brr, ale zimno.- powiedziałam odruchowo.

-Przytul się do mnie. Obiecuję, że nic ci nie zrobię.

-Wierzę ci.-roześmiałam się. Przytuliłam się do jego ciała, a on nakrył nas kołdrą. Spałam, kiedy nagle wybudził mnie jakiś dziwny dźwięk. Otworzyłam zaspane oczy i próbowałam zlokalizować jego pochodzenie. Rozejrzałam się po pokoju, ale w tych ciemnościach niczego nie ujrzałam. Spojrzałam na Nialla. Chrapał. Zaczęłam chichotać mając nadzieję, że go nie obudzę. Tak słodko spał. Nagle poczułam na swoich biodrach silny uścisk. Blondyn mocno przytulił mnie we śnie. Próbowałam jakoś delikatnie się wyrwać, ale był za silny. Szarpnęłam się mocniej. W efekcie obydwoje wylądowaliśmy na podłodze, a ja nie mogłam przestać się śmiać. Horan patrzył na mnie zdezorientowany.

-O ty! Jak mogłaś mnie obudzić.- powiedział z żalem w głosie.

-Och, przepraszam. Ale tak mocno mnie złapałeś przez sen, że prawie nie mogłam złapać tchu.- mówiłam z rozbawieniem.

-Droga Sophie Paytone. Nagrabiłaś sobie i nie myśl, że ci to daruję.- rzekł z poważną miną

-Oho, już się bo…- nie dokończyłam, bo blondyn rzucił się na mnie i zaczął łaskotać.

-Haha… Niall… proszę… przestań…!- mówiłam, łapiąc oddech po każdym wyrazie.

-Pod jednym warunkiem!

-Hm… no dobrze. Jakim?

-Powiedz mi… czujesz coś do mnie?

Jego pytanie kompletnie mnie zamurowało. Czy to było tak oczywiste, że się w nim zakochałam? Musiałam mu coś odpowiedzieć, albo zrobić. Nie chciałam go pozostawiać w niepewności, tym bardziej, że odnosiłam wrażenie, iż ja też nie jestem mu obojętne. Więc zrobiłam coś, czego sama po sobie nigdy bym się nie spodziewała…

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

Yoł directionerki! <3

Jak jest? ;> Podoba się rozdział 12? J Czekamy na Wasze opinie.

*Jak myślicie, co zrobi Sophie?

Chcemy poinformować, że ciągłe pytania „kiedy pojawi się następny rozdział?” są naprawdę niepotrzebne. Otóż praktycznie zawsze, takie informacje są umieszczane w „Ogłoszeniach parafialnych”. Jeśli natomiast nie ma niczego takiego- a ktoś jest stałym czytelnikiem, łatwo może się domyśleć. Rozdziały ZAWSZE pojawiają się 2 razy w tygodniu. Wtorek/Środa oraz w weekend. Także pamiętajcie o tym. ;)

Pozdrawiamy,

~Jula i Klaudia xx.